Erg last van zwangerschapskwalen bekkeninstabiliteit en maagzuur

We hebben een extra echo gehad om de groei van het hoofdje te checken. (Zie mijn vorige blog.) Gelukkig was het hoofdje mooi gegroeid en heeft zelfs ingehaald op gemiddelde van de vorige keer. Gelukkig niks om ons zorgen over te maken. De verloskundige was ook tevreden. Mijn bloeddruk en buikomtrek en alles was goed. We hebben nog één afspraak staan in Lelystad en dan gaan we over naar Amsterdam, aangezien geen bevalling in het ziekenhuis in Lelystad meer mogelijk is.

Mijn verloskundige raadde mij aan om alvast te bellen met Amsterdam voor een afspraak. Zo gezegd zo gedaan. De mevrouw aan de telefoon was super vriendelijk en hielp me direct met inschrijven en een afspraak maken. Dit was ook weer iets waar ik een super goed gevoel bij had. Maakt allemaal gelijk vertrouwd als je positief en vriendelijk te woord wordt gestaan.

Ik heb de laatste tijd weinig nieuws onder de zon en ik wil ook niet alleen maar klagen. Zoals ik eerder al vertelde, is zwanger zijn niet echt mijn ding. Nu ik steeds ronder word en overal pijntjes en kwaaltjes krijg is dit alleen maar minder.

Ik weet hoe ik mijn rug en bekkenbodem goed moet onderhouden. Ik weet hoe je ze traint, en doe dat regelmatig. Toch krijg ik steeds meer last van mijn rug en bekken. Soms is het net of de boel los zit en langs elkaar schuift. Iedere stap waarbij ik mijn been omhoog til of zijdelings verplaats 'knakt' er iets in mijn rug en/of bekken.

Voor mijn werk sta en loop ik veel. Aan het eind van een drukke dag kan ik 's avonds amper omhoog van de bank door de rugpijn. Het is moeilijk om een stap terug te doen, omdat ik per zitting verdien en niet een vast loon heb. Minder werken betekend minder geld en dat hebben juist hard nodig nu. Mijn gemiddelde salaris wordt namelijk gebruikt voor de zwangerschapsuitkering van het UWV.

Naast de rugpijn heb ik ook verschrikkelijk last van brandend maagzuur. Ik heb werkelijk iedere tip op internet geprobeerd en niks helpt. Ja 2 minuten en dan is het er weer. Soms is het zo erg dat ik ervan moet spugen. Dit is mij één keer overkomen op mijn werk. Gelukkig was ik alleen in de behandelkamer en kon ik in de wasbak spugen.

Ben ik eindelijk van het overgeven 's ochtends af, heb ik nu de hele dag maagzuur waar ik tegenaan loop te hikken (letterlijk). Wat mij daar nog het meest aan stoort is dat ik geregeld, zo'n twee à drie keer per week 's nachts mijn bed uit moet om over te geven. Daar ga ik echt aan kapot. Mijn werk gaat gewoon door de volgende dag of ik er uit ben geweest die nacht of niet.

Ziektewet is gewoon geen optie. Vooral geestelijk niet. Ik werk de hele dag met klagende mensen en ik wil zelf niet zo iemand worden. Natuurlijk zijn er vrouwen die echt niet kunnen werken, door welke reden dan ook, tijdens hun zwangerschap. Maar eerlijk, ik zie er ook heel veel om mij heen die er wel een beetje misbruik van maken. Bah, wat word ik naar van dat soort mensen. Maar genoeg geklaagd voor nu. Als ik wat nieuws te melden, heb dat niet alleen maar gezeur is, schrijf ik snel weer!