Zelfs mijn menstruatie apps zijn in de war

In de vorige blog vertelde ik jullie over het feit dat we weer richting menstruatie gingen. Nou ik kan alvast verklappen. Zo spannend was het deze keer niet. Ik had niet bepaald de tijd om mij druk te maken of op te winden of ik wel of niet zwanger kon zijn.

Afgelopen dinsdag werd ik zeer onverwacht ongesteld. Mijn trackers en ik zelf hadden gedacht op zaterdag of zondag. Dus ik was nog niet eens in mijn crazy mode, want ik verwachtte nog niets. Het was wel een beetje lullig, want ik had die ochtend een witte broek aan gedaan. Tja, ik verwachtte niks.

Gelukkig voelde ik het wel aankomen en was ik op tijd met een tampon. Maar ik zal jullie zeggen, ik weet niet of het kwam doordat het "vroeg" was, maar ik verging. Ik kon niet eens meer rechtop staan, zo erg was de buikpijn. Op een gegeven moment waren het een soort vlagen. Eerst misselijk, kippenvel, kramp en dan buikpijn.

Ik was alweer bijna vergeten hoe het was om zo heftig ongesteld te worden. Ik ben namelijk ooit heel jong aan de pil gegaan omdat ik 12 dagen in de maand menstrueerde, en de eerste 3 dagen thuis moest blijven, omdat ik alleen kon lopen en staan als Quasimodo. Nu weet ik weer waarom ik de pil doorslikte en zo weinig mogelijk wilde menstrueren. Bijna vergeten dat het zo’n pijn deed.

Ik zit nu bijna tegen het einde van de menstruatie en dan kunnen we weer opnieuw gaan proberen. Het is wel moeilijk te begrijpen nu wanneer er een eisprong verwacht kan worden. Zelfs mijn trackers lijken een beetje in de war. Vorige menstruatiecyclus was dus giga lang (43 dagen).

Sinds ik gestopt ben met de pil eind december en dus ook mijn cyclussen bijhoud, is deze afgelopen cyclus nog niet zo kort geweest (35 dagen). Deze keer een iets kortere blog dan normaal. De menstruatie zal bijna voorbij zijn, dus op naar de volgende cyclus.